Yüzde 96 Engeline Rağmen Çocuklardan Vazgeçemiyor

Antalya'da okula giderken geçirdiği trafik kazası sonrası yüzde 96 oranında engelli hale gelen 50 yaşındaki öğretmen Mukaddes Yurt'u, çocuklara gönüllü verdiği dersler hayata bağlıyor.

Köylerindeki öğretmenden etkilenerek, bu alanda üniversite eğitimi alan Mukaddes Yurt, mezuniyetin ardından adım attığı öğretmenlik mesleğini 18 yıl başarıyla sürdürdü. Okul yolunda 13 yıl önce eşinin kullandığı otomobilin başka bir araca çarpması sonucu ağır yaralanan Yurt, o günden sonra çok zor günler geçirdi.

Kaldırıldığı hastanenin yoğun bakım ünitesinde yaklaşık üç boyunca yaşam mücadelesi veren ve yatağa bağımlı hale gelen Yurt, hastaneden yüzde 96 engelli olarak taburcu edildi. Mukaddes öğretmen, yüzde 96 engeline rağmen çocuklardan vazgeçemiyor.Tedavi gördüğü dönemde bile öğrencilerini aklından çıkarmayan Mukaddes öğretmen, bedensel engelli bir birey olarak sürdürdüğü yaşamını öğrencilerinin sevgisiyle kolaylaştırdı.

Sadece elini ve kolunu oynatabilen Yurt, malulen emekliliği sonrası da çocuklardan kopmadı.

Gönüllü verdiği derslerle çevresindeki çocukların hayatına dokunan Mukaddes öğretmen, bu süreçte Anadolu Üniversitesi İlahiyat Bölümünden de mezun olmanın gururunu yaşıyor.

"Sevgi her şeyi, her engeli aşıyor"
Yurt, AA muhabirine, yaşadığı kaza sonrası hayatının tamamen değiştiğini anlattı. Engeli nedeniyle ellerini, ayaklarını kullanamasa da hayata hep pozitif bakmayı bildiğini aktaran Yurt, hayatını adadığı eğitimin kendisini ayakta tutan en önemli unsur olduğunu dile getirdi.

Hayattan hiç kopmadığını vurgulayan Yurt, insanlara faydalı olmanın verdiği huzurla yaşamını sürdürdüğünü ifade etti.

Öğretmenlik mesleğini hiç unutamadığını söyleyen Yurt, şöyle konuştu:

"Rüyalarımda hala derslerimi, öğrencilerimi görüyorum. Öğrencilerim hala arayıp soruyor. Bu da bana yaşama sevinci veriyor. Unutulmamak güzel bir duygu. Sevgi her şeyi, her engeli aşıyor. Evde boş oturmak bana göre değil. Hem kendime hem de çevreme yararlı olmak için yeniden üniversite okumaya karar verdim. Oğlum sağ olsun beni derslere götürdü. Normalde anneler çocuklarını götürür ama bizde tam tersi oldu. Bazı insanlar 'Tekerlekli sandalyeyle nasıl okuyabilirsin.' diye düşündü. 'Sen artık engellisin, bir şey yapmana gerek yok.' diye düşünüyorlar. Öyle bir durum yok. Okumak, öğrenmek, öğretmek bitmez. Bilgi insanı mutlu eder. Öğrenmek gerekiyor. Okulumu yüksek puanla bitirdim. Bana 'oku' denildiği sürece ölene kadar okuyabilir, kendimi geliştirebilirim. Eğitim hayat boyu devam eder."

Yurt, isteğe bağlı yardımcı olduğu çocukların başarılarını gördüğünde çok mutlu olduğunu kaydetti.